Πιο κοινά προβλήματα στεγανοποίησης - Σκυρόδεμα σκυροδέματος

Σειρά 9 μερών

1 - Οι διαφορετικές επιλογές

2 - Κανονισμοί VOC

3 - Πρόληψη προβλημάτων υγρασίας

4 - Οι επιπτώσεις των αλάτων Deicing

5 - Οι επιπτώσεις της θερμοκρασίας

6 - Θερμοκρασία + Υγρασία = Συμπύκνωση

7 - Προετοιμασία επιφανειών

8 - Επιλέγοντας τον καλύτερο εφαρμοστή

9 - Συμβουλές εφαρμογής Sealer

Αυτή η σειρά άρθρων ιστολογίου θα αντιμετωπίσει τα πιο συνηθισμένα προβλήματα σφράγισης που συναντώνται στον τομέα, γιατί συμβαίνουν και πώς να τα αποφύγετε και να τα επιδιορθώσετε.

Βρείτε Σφραγιστικά Σκυροδέματος

Μέρος 1: ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

πώς αφαιρείτε το λάδι από το σκυρόδεμα

Οι σφραγιστές και τα προβλήματα που σχετίζονται με αυτά, εξακολουθούν να αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή απογοήτευσης για διακοσμητικά σκυρόδεμα σε όλη τη χώρα. Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί: Υπάρχει μεγάλος αριθμός προϊόντων στεγανοποίησης στην αγορά διακοσμητικού σκυροδέματος, αλλά πολλοί εργολάβοι δεν έχουν βασική κατανόηση του τρόπου επιλογής και σωστής εφαρμογής των προϊόντων. Αυτή η σειρά άρθρων ιστολογίου θα αντιμετωπίσει τα πιο συνηθισμένα προβλήματα σφράγισης που συναντώνται στον τομέα, γιατί συμβαίνουν και πώς να τα αποφύγετε και να τα επιδιορθώσετε.

Προτού μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα, είναι απαραίτητο να σας δώσουμε κάποιο υπόβαθρο σχετικά με τα προϊόντα που χρησιμοποιούνται. Είμαι συνεχώς έκπληκτος με τον αριθμό των εφαρμοστών που μιλώ σε αυτό που γνωρίζουν πολύ λίγα για το σφραγιστικό που χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια (εκτός από το χρώμα του δοχείου που έρχεται). Ενώ τα περισσότερα στεγανοποιητικά ευθεία από το δοχείο μοιάζουν, μυρίζουν και ρέουν παρόμοια, υπάρχουν σημαντικές διαφορές. Ακολουθεί μια σύντομη επισκόπηση των τεσσάρων τύπων προϊόντων στεγανοποίησης που χρησιμοποιούνται για διακοσμητικό σκυρόδεμα. Όλα έχουν διαφορετική λειτουργία, σκοπό και προτεινόμενη μέθοδο εφαρμογής.

Θεραπείες έχουν σχεδιαστεί για να επιβραδύνουν την αρχική ενυδάτωση του σκυροδέματος για να δημιουργήσουν ένα ισχυρότερο προϊόν και να ελαχιστοποιήσουν τις ρωγμές συρρίκνωσης. Ωστόσο, δεν προορίζονται να παρέχουν μακροχρόνια ανθεκτικότητα και προστασία. Εφαρμόζονται μόλις το φρέσκο ​​τοποθετημένο σκυρόδεμα μπορεί να περπατηθεί και μπορούν να χρωματιστούν ώστε να ταιριάζουν με το χρωματιστό σκυρόδεμα.

Σφραγιστές παρέχει μακροχρόνια προστασία και βελτίωση χρώματος. Όμως, δεν πρέπει να εφαρμόζονται μόνο μετά τη σκλήρυνση του σκυροδέματος. Ο συνιστώμενος ελάχιστος χρόνος σκλήρυνσης είναι 28 ημέρες, αλλά οι περισσότεροι εργολάβοι συνήθως περιμένουν μόνο 7 έως 14 ημέρες. Δείτε το διάγραμμα σύγκρισης στεγανοποιητικών σκυροδέματος .

Θεραπεία και σφραγίδες , όπως θα περίμενε κανείς, αναμίξτε μερικά από τα οφέλη των θεραπειών και των σφραγιστικών. Όπως οι θεραπείες, επιβραδύνουν την αρχική ενυδάτωση του σκυροδέματος για να δημιουργήσουν ένα ισχυρότερο προϊόν και να ελαχιστοποιήσουν τις ρωγμές συρρίκνωσης. Παρέχουν επίσης μεσοπρόθεσμη προστασία 6 έως 12 μηνών. Αυτά τα προϊόντα εφαρμόζονται μόλις το σκυρόδεμα μπορεί να περπατηθεί.

Επιστρώσεις παρέχει μακροχρόνια προστασία, την καλύτερη χημική αντοχή και βελτίωση χρώματος. Όπως τα στεγανοποιητικά, πρέπει να εφαρμόζονται αφού το σκυρόδεμα έχει σκληρυνθεί πλήρως (28 ημέρες). Μπορεί επίσης να απαιτούν ειδική επιφανειακή προετοιμασία για σωστή πρόσφυση.

Σημειώστε ότι οι σκληρύνσεις, η σκλήρυνση και τα στεγανοποιητικά, και τα ευθεία στεγανοποιητικά έχουν πάχος ξηρού υμενίου περίπου 1 mil και αναπνέουν. Οι επικαλύψεις είναι παχύτερες (2 έως 3 mils) και συνήθως δεν αναπνέουν. Ακόμα και με τόσες πολλές επιλογές και χημεία, τα προβλήματα που βλέπω με αυτά τα προϊόντα, όπως περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ζητήματα εφαρμογής, είναι παρόμοια ανεξάρτητα από το προϊόν που χρησιμοποιείται.

Μέρος 2: ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΠΟΕ - ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ

πώς να βάψετε ombre έναν τοίχο

Οι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) εκπέμπονται ως αέρια από ορισμένα στερεά ή υγρά, συμπεριλαμβανομένων πολλών τύπων σφραγιστικών. Οι ΠΟΕ περιλαμβάνουν μια ποικιλία χημικών, μερικές από τις οποίες μπορεί να έχουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία.

Οι κανονισμοί που αφορούν την κατασκευή και τη χρήση στεγανοποιητικών και επικαλύψεων για σκυρόδεμα αποτέλεσαν πηγή πολλών συζητήσεων και σύγχυσης. Σε μια προσπάθεια να δοκιμάσουμε και απλά το θέμα, το παρακάτω είναι μια σύντομη περίληψη για το πώς ο Κανόνας Αρχιτεκτονικής Επικάλυψης του Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ για τις πτητικές οργανικές ενώσεις του 1999 επηρεάζει την κατασκευή και τη χρήση σφραγιστικών και επιστρώσεων στη βιομηχανία σκυροδέματος το 2014.

Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος δημοσίευσε τον κανόνα αρχιτεκτονικών επιστρώσεων στις 11 Σεπτεμβρίου 1998 (63 FR 48848) υπό την εποπτεία του Τμήματος 183 (ε) του νόμου περί καθαρού αέρα. Αυτός ο κανόνας τέθηκε σε ισχύ το 1999 και περιορίζει την ποσότητα πτητικών οργανικών ενώσεων (VOC) που οι κατασκευαστές και οι εισαγωγείς αρχιτεκτονικών επιχρισμάτων μπορούν να βάλουν στα προϊόντα τους. Οι VOC είναι ενώσεις με βάση τον άνθρακα που απελευθερώνονται από ορισμένους διαλύτες, πλαστικά ή καουτσούκ που συνδυάζονται με άλλα αέρια στην ατμόσφαιρα για να σχηματίσουν όζον που μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα. Ο κανόνας έχει επίσης απαιτήσεις επισήμανσης δοχείων για αρχιτεκτονικές επιστρώσεις. Υπάρχουν διαφορετικές επιλογές συμμόρφωσης με τα όρια VOC, συμπεριλαμβανομένων των εξαιρέσεων για προϊόντα που μπορεί να είναι δύσκολο να αναδιαμορφωθούν και ή μικρής ποσότητας κατασκευή και συσκευασία, αλλά η κατώτατη γραμμή είναι τα περισσότερα στεγανοποιητικά, επιστρώσεις, σκλήρυνση, στεγανωτικά νερού και σκλήρυνση και σφραγίδες για σκυρόδεμα εμπίπτουν σε αυτές τις οδηγίες. Το ερώτημα λοιπόν παραμένει ποια οδηγία και ποια είναι τα όρια για το προϊόν που χρησιμοποιώ;

Για να απαντήσετε σε αυτήν την ερώτηση, πρέπει να ξέρετε ποια κατηγορία το προϊόν που κατασκευάζετε ή χρησιμοποιείτε εμπίπτει και τα όρια VOC για το συγκεκριμένο προϊόν στην περιοχή στην οποία εργάζεστε. Ως εγκαταστάτης, το μεγαλύτερο μέρος αυτής της εργασίας αναλαμβάνεται από τον κατασκευαστή ή τον διανομέα, αλλά εξακολουθεί να είναι δική σας ευθύνη να κατανοήσετε τις οδηγίες και να εργαστείτε σε αυτές.

Όσον αφορά τα στεγανοποιητικά και τις επικαλύψεις σκυροδέματος, υπάρχουν ομοσπονδιακά πρότυπα, κανονισμοί πολιτειών και πολλών πολιτειών, και σε ορισμένες περιπτώσεις νομοί ή περιοχές διαχείρισης ποιότητας αέρα που έχουν ορίσει τους δικούς τους κανονισμούς. Για να περιπλέξει περαιτέρω τα πράγματα, υπάρχουν περίπου 61 υποκατηγορίες στεγανοποιητικών και επικαλύψεων, η καθεμία με το δικό της όριο VOC που μπορεί να ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την πολιτεία ή τη χώρα στην οποία κατασκευάζετε ή χρησιμοποιείτε το προϊόν. Αυτή η σειρά διαφορετικών κανονισμών μπορεί να περιπλέξει τα ζητήματα κατά τον καθορισμό εάν ένα στεγανοποιητικό σκυροδέματος ή επίστρωση πληροί τους κανονισμούς VOC για αυτήν την περιοχή. . Λοιπόν, ποιος κανονισμός πρέπει να ακολουθήσετε; Οι πολιτειακοί κανονισμοί αναιρούν τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς και οι περιφερειακοί κανονισμοί υπερβαίνουν τους πολιτειακούς και ομοσπονδιακούς κανονισμούς Το παρακάτω διάγραμμα διευκρινίζει τα όρια VOC για τις βασικές κατηγορίες επιστρώσεων σκυροδέματος ανά περιοχή από το 2014.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι κανονισμοί ΠΟΕ δεν είναι στατικοί και πάντα προτείνονται και εφαρμόζονται αλλαγές. Τον Ιούλιο του 2014 αρκετές βορειοανατολικές πολιτείες στην Επιτροπή Μεταφορών του Όζοντος (OTC) και τις τοπικές αεροπορικές περιοχές της Καλιφόρνιας πρότειναν πρόσφατα τροποποιήσεις. Συγκεκριμένα, η OTC Phase II εγκρίθηκε το 2014 και υιοθετήθηκε από το Maryland, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2107. Επτά κομητείες στη Γιούτα υιοθέτησαν επίσης τις OTC Phase II κατευθυντήριες γραμμές την 1η Ιανουαρίου 2015. Δείτε τον παρακάτω πίνακα για λεπτομέρειες.

Μπορείτε να μάθετε το περιεχόμενο και την κατηγορία VOC για το σφραγιστικό ή το επίστρωμα που χρησιμοποιείτε κοιτάζοντας το MSDS ή το φύλλο προδιαγραφών για αυτό το προϊόν. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους διαλύτες, τους κανονισμούς VOC και τον Αρχιτεκτονικό Κάλυμμα Επικάλυψης για Πτητικές Οργανικές Ενώσεις (63 FR 48848), ανατρέξτε στους παρακάτω πόρους:

• Αρχιτεκτονικές επικαλύψεις: Εθνικά πρότυπα εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων
• Κανονισμοί VOC από US EPA, OTC, CARB, SCAQMD και Environment Canada
• Περίληψη των κρατικών και ομοσπονδιακών περιορισμών VOC για θεσμικά προϊόντα και καταναλωτικά προϊόντα

Αρχιτεκτονική Βιομηχανική και Συντήρηση (A.I.M.) Επιστρώσεις VOC Regulatory Regions το 2014

Ομοσπονδιακό A.I.M. - Κάθε πολιτεία ή περιοχή που δεν επηρεάζεται από έναν περιφερειακό κανονισμό ποιότητας πολλών κρατών ή αέρα.

CARB - Συμβούλιο Αεροπορικών Πόρων της Καλιφόρνια. Αποτελείται από 20 περιοχές διαχείρισης αέρα στην πολιτεία της Καλιφόρνια.

OTC - Η Επιτροπή Μεταφορών του Όζοντος. Αποτελείται από τις ακόλουθες πολιτείες: Κονέκτικατ, Ντέλαγουερ, Περιφέρεια Κολούμπια, Μέιν, Μέριλαντ, Μασαχουσέτη, Νιού Χάμσαϊρ, Νιου Τζέρσεϋ, Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Ρόουντ Άιλαντ, Βερμόντ και Βιρτζίνια.

SCAQMD - Περιοχή διαχείρισης ποιότητας αέρα της South Coast. Αποτελείται από τις ακόλουθες κομητείες στη Νότια Καλιφόρνια: Orange County και τα αστικά τμήματα των κομητειών του Λος Άντζελες, του Riverside και του San Bernardino.

Καναδάς - Ολόκληρη η χώρα του Καναδά λειτουργεί υπό τους ίδιους περιορισμούς VOC.

Περιορισμοί VOC για επιστρώσεις σκυροδέματος ανά προϊόν για τις ΗΠΑ και τον Καναδά Μετράται σε γραμμάρια ανά λίτρο

* Η πολιτεία του Μέριλαντ υιοθέτησε την OTC Φάση II το 2010, τέθηκε σε ισχύ στις 4/25/16 με ημερομηνία συμμόρφωσης την 1/1/2017. Το OTC Phase II χρησιμοποιεί τα ίδια ελάχιστα VOC με το SCAQMD.

** Επτά κομητείες στην πολιτεία της Γιούτα (Box Elder, Cache, Davis, Salt Lake, Tooele, Utah και Weber) υιοθέτησαν το OTC Phase II στις 9/2013, με ημερομηνία συμμόρφωσης την 1/1/2015.

Από τα τέλη του 2016, οι πολιτείες της Νέας Υόρκης και της ΕΕ εξετάζουν το ενδεχόμενο υιοθέτησης της OTC Φάσης II.

Το αυστηρότερο όριο ισχύει για προϊόντα που εμπίπτουν σε πολλές κατηγορίες.

Ε & Α: Το Σφραγιστικό Σκυροδέματός σας πληροί τους κανονισμούς περιεχομένου VOC;

Μέρος 3: ΠΡΟΛΗΨΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΥΓΡΑΣΙΑΣ

Η λεύκανση του στεγανοποιητικού προκαλείται συχνά με την εφαρμογή σε υγρή επιφάνεια.

Η υγρασία είναι η κύρια αιτία προβλημάτων με διακοσμητικά στεγανωτικά σκυροδέματος. Υπό ορισμένες συνθήκες, η υγρασία μπορεί να παγιδευτεί μέσα ή κάτω από το σφραγιστικό, με αποτέλεσμα τη λεύκανση ή θόλωση της μεμβράνης στεγανοποίησης. Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό, πώς το αποφεύγουμε και πώς το διορθώνουμε »;

Υπάρχουν δύο βασικοί συντελεστές στα προβλήματα υγρασίας. Η πρώτη είναι στεγανοποιητική επαφή με υγρασία στο σκυρόδεμα κατά την εφαρμογή. Οι σκλήρυνση, η σκλήρυνση και οι σφραγίδες και τα στεγανοποιητικά για διακοσμητικό σκυρόδεμα (βλ. Μέρος 1 για τις διαφορές μεταξύ αυτών των κατηγοριών προϊόντων) έχουν σχεδιαστεί για να χειρίζονται διαφορετικά επίπεδα επαφής με την υγρασία. Οι θεραπείες και η σκλήρυνση και τα στεγανοποιητικά μπορούν να χειριστούν υψηλότερα επίπεδα επαφής με την υγρασία, επιτρέποντάς τους να εφαρμοστούν σε πράσινο (υψηλής περιεκτικότητας σε υγρασία) σκυρόδεμα και να μην γίνουν λευκά ή νεφωμένα. Τα διακοσμητικά στεγανωτικά σκυροδέματος, από την άλλη πλευρά, δεν μπορούν να πάρουν πολύ επαφή με την υγρασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να εφαρμοστούν αφού το σκυρόδεμα στεγνώσει για 28 ημέρες. Εάν ένα διακοσμητικό σφραγιστικό εφαρμόζεται σε πράσινο ή υγρό σκυρόδεμα, μπορείτε σχεδόν να εγγυηθείτε την ανάπτυξη μιας δυσάρεστης λευκής ομίχλης. Αυτό έχει να κάνει με τον τύπο της ρητίνης (ή το πλαστικό) από το οποίο κατασκευάζεται η επικάλυψη και πώς αυτή η ρητίνη ασχολείται με την επαφή με την υγρασία.

Ο δεύτερος βασικός συντελεστής στα προβλήματα υγρασίας είναι η διαπερατότητα του στεγανοποιητικού ή το πόσο εύκολα το νερό μπορεί να περάσει μέσω της μεμβράνης στεγανοποίησης. Η διαπερατότητα σχετίζεται άμεσα με τον τύπο και το περιεχόμενο των στερεών και το πάχος του στεγανοποιητικού. Όλες οι εξωτερικές ακρυλικές σκληρύνσεις, σκλήρυνση και σφραγίδες και στεγανοποιητικά έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν κάποιο επίπεδο διαπερατότητας όταν εφαρμόζεται στα 300 έως 500 τετραγωνικά πόδια ανά γαλόνι. Όσο χαμηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε στερεά και / ή όσο πιο λεπτό είναι το πάχος της μεμβράνης, τόσο περισσότερη υγρασία μπορεί να περάσει μέσα από το στεγανοποιητικό χωρίς να παγιδευτεί και να γίνει λευκό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εφαρμογή στεγανοποιητικού στο σωστό πάχος είναι τόσο σημαντική, ειδικά όταν πρόκειται για προϊόντα υψηλής περιεκτικότητας σε στερεά (άνω του 25%). Όσο υψηλότερο είναι το περιεχόμενο στερεών, τόσο μικρότερο είναι το περιθώριο σφάλματος. Τα περισσότερα από τα προβλήματα που σχετίζονται με την υγρασία που βλέπω στο χωράφι οφείλονται σε υπερβολική εφαρμογή σκλήρυνσης με υψηλή περιεκτικότητα σε στερεά και στεγανοποιητικά.

Όσον αφορά την αποφυγή προβλημάτων που σχετίζονται με την υγρασία, είναι πραγματικά πολύ απλό. Χρησιμοποιήστε ένα στεγανοποιητικό με περιεκτικότητα σε στερεά κάτω του 25% και απλώστε το με ψεκασμό. Εάν προκύψουν προβλήματα, οι διαλύτες με ψεκασμό στην επιφάνεια, όπως η ακετόνη, το ξυλόλιο ή το ΜΕΚ (μεθυλ αιθυλ κετόνη) που ακολουθείται από την πλάτη, θα απλώσουν το στεγανοποιητικό φιλμ και θα απομακρύνουν το υπερβολικό υλικό. Μετά την εξάτμιση των διαλυτών, το στεγανοποιητικό θα επισκευάσει. Σε ένα χειρότερο σενάριο, μπορεί να είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το στεγανοποιητικό ακολουθούμενο από τον καθαρισμό της επιφάνειας και την επανάληψη στεγανοποίησης.

Μέρος 4: ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΩΛΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΣΦΡΑΓΙΔΩΝ

Πρώτον, τα καλά νέα: Τα άλατα αποπάγωσης δεν έχουν άμεση επίδραση στα σφραγιστικά. Στην πραγματικότητα, τα στεγανοποιητικά σκυροδέματος οποιουδήποτε τύπου έχουν αποδειχθεί ότι αυξάνουν τη διάρκεια ζωής του σκυροδέματος που έχει υποστεί επεξεργασία με αλάτι τρεις έως πέντε φορές! Τώρα η πραγματικότητα: Τα στεγανοποιητικά για διακοσμητικό σκυρόδεμα συχνά αποτυγχάνουν σε περιοχές όπου εφαρμόζονται αλατισμένα αλάτι ή που λαμβάνουν στάγδην από σταθμευμένα αυτοκίνητα. Δεν είναι όμως το αλάτι, αλλά αυτό που κάνει το αλάτι που κάνει το σφραγιστικό να αποτύχει.

Το αλάτι μειώνει χημικά τη θερμοκρασία στην οποία παγώνει το νερό. Όταν το αλάτι εφαρμόζεται σε σφραγισμένη διακοσμητική επιφάνεια σκυροδέματος που καλύπτεται από χιόνι και πάγο, προκαλεί τήξη και μετατρέπει το παγωμένο νερό σε υγρό που είναι πλέον σε θέση να μεταναστεύσει στο σκυρόδεμα. Αυτό το πλούσιο σε αλάτι νερό (άλμη) περνά από πολλούς κύκλους ψύξης-απόψυξης καθώς οι περιβαλλοντικές συνθήκες αλλάζουν (δηλαδή, περισσότερες πτώσεις χιονιού, βγαίνει ο ήλιος, εφαρμόζεται περισσότερο αλάτι, αλλάζει η θερμοκρασία κ.λπ.). Έτσι, αντί για έναν κύκλο ψύξης-απόψυξης ανά ημέρα (ή σεζόν, όσο πιο μακριά βόρεια ζείτε), είναι πιθανό να έχετε εκατοντάδες την ημέρα όταν χρησιμοποιείται αλάτι. Κατά τη διάρκεια κάθε κύκλου, το νερό διαστέλλεται καθώς παγώνει και ξεπαγώνει καθώς συστέλλεται. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ τα στεγανοποιητικά βοηθούν στην επιβράδυνση της κίνησης της υγρασίας, δεν το σταματούν εντελώς. Έτσι καθώς το αλμυρό νερό περνά μέσα, κάτω και γύρω από το στεγανοποιητικό, το νερό διαστέλλεται και συστέλλεται, και τελικά το σφραγιστικό θα αποτύχει.

Σκεφτείτε τι συμβαίνει όταν λυγίζετε ένα χαλύβδινο σύρμα. Η πρώτη φορά, όχι πολύ. Αλλά όταν λυγίζετε το καλώδιο 50 φορές, είναι πιθανό να σπάσει. Ένα στεγανοποιητικό μπορεί να πάρει τόσο μεγάλη πίεση από την επέκταση και τη συστολή του νερού προτού σπάσει και βγει από την επιφάνεια. Η ίδια διαδικασία είναι αυτό που αναγκάζει το ανώτερο στρώμα σκυροδέματος να ξεθωριάσει (συνήθως αναφέρεται ως αφαίμαξη ή επιφάνεια πλαστικοποίηση ) σε περιοχές με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι.

Η καλύτερη επίθεση κατά της αστοχίας του στεγανοποιητικού λόγω της χρήσης αλατιού είναι η καλή άμυνα. Σε περιοχές με σοβαρούς χειμώνες, ορισμένοι εργολάβοι χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό στεγανοποιητικών για να καταπολεμήσουν τις επιπτώσεις της αλάτι. Ξεκινούν με ένα διεισδυτικό σφραγιστικό (σιλάνιο, σιλοξάνιο ή σιλικόνη) που γεμίζει τους πόρους του σκυροδέματος από κάτω προς τα πάνω. Στη συνέχεια εφαρμόζουν ένα ακρυλικό σφραγιστικό για διακοσμητικό σκυρόδεμα που δημιουργεί μια μεμβράνη από πάνω προς τα κάτω. Αυτή η προσέγγιση συστημάτων κοστίζει λίγο περισσότερο, αλλά όταν αντιμετωπίζετε απογύμνωση και σφράγιση, μπορεί να αξίζει τον κόπο.

Μέρος 5: Οι επιπτώσεις της θερμοκρασίας στη δραστικότητα σφράγισης

Η Νο. 2 αιτία προβλημάτων κατά την εφαρμογή στεγανοποιητικών σε διακοσμητικό σκυρόδεμα (μετά την υγρασία) είναι η θερμοκρασία. Και η θερμοκρασία του αέρα και της επιφάνειας παίζουν ρόλο, αλλά η θερμοκρασία της επιφάνειας είναι συνήθως πιο κρίσιμη. Μετά την εφαρμογή, τα στεγανοποιητικά υποβάλλονται σε χημική αντίδραση που τους προκαλεί να σκληρύνουν και να σχηματίσουν μια μεμβράνη. Η θερμοκρασία παίζει κρίσιμο ρόλο στο πόσο γρήγορα ή ακόμα και αν συμβαίνει αυτή η αντίδραση. Το καλύτερο εύρος θερμοκρασίας για την εφαρμογή στεγανοποιητικών είναι 50 έως 90 βαθμούς F. Αυτό το παράθυρο 40 μοιρών δεν είναι πραγματικά πολύ μεγάλο, ειδικά όταν εργάζεστε έξω. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η παρακολούθηση των καιρικών συνθηκών και η εξέταση ενός θερμομέτρου πρέπει να είναι υποχρεωτική πριν από κάθε εφαρμογή στεγανοποίησης. Εδώ είναι τι μπορεί να συμβεί εάν οι θερμοκρασίες είναι πολύ χαμηλές ή πολύ υψηλές.

Χαμηλή θερμοκρασία
Κάθε στεγανοποιητικό έχει μια ελάχιστη θερμοκρασία σχηματισμού φιλμ (MFT), ή την ελάχιστη θερμοκρασία που απαιτείται για το σφραγιστικό να σχηματίσει σωστά τη μεμβράνη του, να σκληρύνει και να σκληρύνει. Για τα περισσότερα στεγανοποιητικά, αυτή η θερμοκρασία είναι περίπου 40 έως 45 F ή υψηλότερη. Για να είναι ασφαλείς, οι περισσότεροι κατασκευαστές σφράγισης καθορίζουν 50 F για να παρέχουν ζώνη ασφαλείας. Εάν η θερμοκρασία είναι ή λίγο χαμηλότερη από το MFT, επηρεάζεται η χημεία του στεγανοποιητικού, η αντίδραση επιβραδύνεται και δεν λαμβάνετε μερική έως καθόλου ανάπτυξη φιλμ. Κατώτατη γραμμή: Το στεγανοποιητικό είναι αδύναμο και δεν θα αντέξει πολύ. Εάν η θερμοκρασία είναι πραγματικά κρύα, η ανάπτυξη του φιλμ σταματά εντελώς και το μόνο που μένει είναι μια λευκή σκόνη στην επιφάνεια αφού εξατμιστεί ο φορέας (διαλύτης ή νερό).

Υψηλή θερμοκρασία
Η θερμοκρασία είναι καταλύτης. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται, το ίδιο ισχύει και για την αντιδραστικότητα του στεγανοποιητικού. Η αυξημένη αντιδραστικότητα μειώνει το χρόνο εργασίας ή τη διάρκεια ζωής του στεγανοποιητικού. Όσο γρηγορότερη είναι η αντιδραστικότητα, τόσο λιγότερος χρόνος θα πρέπει το στεγανοποιητικό να βρέξει την επιφάνεια, να αφαιρέσει το αέριο και να σχηματίσει το φιλμ του. Αυτό το καθιστά κρίσιμο να πέσει το στεγανοποιητικό πάνω στο σκυρόδεμα γρήγορα και αποτελεσματικά. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται, η ικανότητα να ξεδιπλώνονται τα στεγανοποιητικά γίνεται πιο δύσκολη. Συνιστώ πάντα τον ψεκασμό στεγανωτικών με βάση διαλύτες, ειδικά σε θερμές συνθήκες (βλ Βασικά θερινής σφραγίδας ). Μία κοινή ένδειξη ότι η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή είναι ο σχηματισμός λεπτών κορδονιών «αραχνών» ή «βαμβακερών καραμελών» που βγαίνουν από τον κύλινδρο ή το άκρο ψεκασμού. Αυτό συμβαίνει όταν οι υψηλότερες θερμοκρασίες αναγκάζουν τον διαλύτη να αναβοσβήνει προτού η ρητίνη (πλαστικό) στο στεγανοποιητικό μπορεί να σχηματίσει τη μεμβράνη του. Η πίεση από τον ψεκαστήρα ή η τριβή από τον κύλινδρο τραβά το μαλακό πλαστικό σε μακριές, λεπτές κλωστές.

ο καλύτερος τρόπος για να οργανώσετε συνταγές στον υπολογιστή

Ένα άλλο κοινό πρόβλημα που προκαλείται από υψηλότερες θερμοκρασίες είναι ο σχηματισμός φυσαλίδων ή κυψελών στο στεγανοποιητικό. Εμφανίζονται όταν ο διαλύτης αναβοσβήνει πολύ γρήγορα, παγιδεύοντας αέριο και αέρα στο στεγανοποιητικό. Με τις αυστηρότερες απαιτήσεις VOC (βλ Το περιεχόμενο φωνής του Sealer που χρησιμοποιείτε πληροί τους ισχύοντες ομοσπονδιακούς και τοπικούς κανονισμούς; χρησιμοποιούνται περισσότεροι διαλύτες που αναβοσβήνουν γρήγορα, γεγονός που καθιστά το παράθυρο εφαρμογής ακόμη μικρότερο. Όταν οι εξωτερικές θερμοκρασίες αναμένεται να αυξηθούν πάνω από το συνιστώμενο εύρος εφαρμογής, εφαρμόστε το στεγανοποιητικό κατά τις ψυχρότερες ώρες της ημέρας, συνήθως πρωινά και βράδια.

Μέρος 6: ΟΤΑΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ + Υγρασία = ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Έχουμε καλύψει τον τρόπο με τον οποίο η υγρασία (Μέρος 3) και η θερμοκρασία (Μέρος 4) μπορούν να επηρεάσουν την απόδοση του στεγανοποιητικού. Αλλά τι συμβαίνει όταν και οι δύο παίζουν; Εδώ είναι ένα μικρό μάθημα μετεωρολογίας για να εξηγήσει τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν όταν συνωμοτούν οι δύο. Ο αέρας που μας περιβάλλει περιέχει πάντα υδρατμούς, αλλά η ποσότητα του νερού μπορεί να ποικίλει. Η υγρασία είναι το μέτρο του πόσο νερό είναι στον αέρα ανά πάσα στιγμή. Δεν θα χρειαζόταν να ανησυχούμε για αυτόν τον υδρατμό αν παραμείνει παγιδευμένος στον αέρα ως αέριο. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει επειδή οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μετατρέπουν αυτούς τους υδρατμούς σε υγρό. Εάν οι θερμοκρασίες αυξηθούν και υπάρχει αρκετό νερό στον αέρα, δημιουργείται αστάθεια και μπορεί να πέσει βροχή. Καθώς οι θερμοκρασίες πέφτουν, η συμπύκνωση μπορεί να συμβεί με τη μορφή δροσιάς. Για παράδειγμα, σε δροσερές καλοκαιρινές νύχτες, συχνά θα βλέπετε αυτοκίνητα, γρασίδι και άλλες επιφάνειες που καλύπτονται από δροσιά, όταν έρχεται το πρωί. Το σημείο δρόσου είναι η θερμοκρασία στην οποία το νερό βγαίνει από τον αέρα και γίνεται υγρό.

Τι σχέση έχει όλα αυτά με στεγανοποιητικά και διακοσμητικά σκυρόδεμα; Πολλά, εάν δεν ληφθούν υπόψη πριν από τη σφράγιση. Καθώς η υγρασία αυξάνεται και η θερμοκρασία μειώνεται, το νερό θα συμπυκνωθεί σε δροσερές επιφάνειες. Δεδομένου ότι το σκυρόδεμα είναι σφουγγάρι, θα απορροφήσει τη συμπύκνωση. Το πρόβλημα είναι ότι η επιφάνεια της πλάκας δεν θα φαίνεται υγρή, αλλά κρύβοντας ακριβώς κάτω από αυτό μπορεί να υπάρχει πολύ νερό. Εάν στη συνέχεια εφαρμοστεί ένα στεγανοποιητικό στην επιφάνεια, το παγιδευμένο νερό μπορεί να προκαλέσει το λευκό να σφραγίσει ή να μην κολλήσει σωστά. Σε εξωτερικούς χώρους, αυτό το πρόβλημα είναι πιο συχνό κατά τη διάρκεια των μεταβατικών εποχών (άνοιξη και φθινόπωρο) καθώς οι νύχτες γίνονται πιο κρύες, αλλά η υγρασία εξακολουθεί να είναι υψηλή κατά τις ζεστές μέρες. Στο εσωτερικό, αυτό το πρόβλημα επικρατεί το χειμώνα κοντά σε τοίχους και πόρτες όπου οι θερμοκρασίες του δαπέδου είναι πιο κρύες.

Μέρος 7: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ ΓΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ Σφραγίδας

Ένα απλό αλλά συχνά παραβλέπεται βήμα σε οποιαδήποτε εφαρμογή στεγανοποίησης είναι το προφίλ επιφάνειας. Όταν χρησιμοποιώ τον όρο «προφίλ επιφάνειας» σε σχέση με τη στεγανοποίηση, συμπεριλαμβάνω όλες τις πτυχές της επιφάνειας κατά τη στιγμή της εφαρμογής σφράγισης. Αλλά τα δύο βαριά χτυπήματα είναι η καθαριότητα και το πορώδες. Η παραβίαση είτε μπορεί να προκαλέσει αποτυχία ακόμη και των καλύτερων σφραγιστικών.

Καθαρό σημαίνει ακριβώς αυτό: καθαρό! Μια επιφάνεια που πρόκειται να σφραγιστεί πρέπει να είναι απαλλαγμένη από κάθε βρωμιά, σκόνη και οποιαδήποτε άλλη μόλυνση που θα προκύψει μεταξύ του στεγανοποιητικού και της επιφάνειας. Απλά ξοδεύοντας λίγο επιπλέον χρόνο καθαρισμού μπορεί να κάνει τη διαφορά στο πόσο καλά κολλάει το στεγανοποιητικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια καλή σκούπα ή ανεμιστήρας είναι το μόνο που χρειάζεται για την απομάκρυνση της χαλαρής βρωμιάς. Περισσότεροι επίμονοι ρύποι μπορεί να απαιτούν απομάκρυνση με τρίψιμο με σαπούνι και νερό ακολουθούμενο από ξέβγαλμα καθαρού νερού ή όξινη χάραξη ακολουθούμενη από εξουδετέρωση. Θεωρώ επίσης ότι τα υπολείμματα από λεκέ και βαφές, περίσσεια σκόνης απελευθέρωσης και εξάνθημα ως επιφανειακή μόλυνση. Αυτοί οι τύποι ξηρής μόλυνσης είναι συχνότερα οι ένοχοι όταν τα στεγανοποιητικά αποτύχουν λόγω βρώμικης ή μολυσμένης επιφάνειας. Η επάνθιση και τα υπολείμματα λεκέδων είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα επειδή τα ακραία επίπεδα pH τους μπορούν να επηρεάσουν τη χημική ουσία σφράγισης. Ένα στεγανοποιητικό που εμφανίζει λευκά «τυρόπηλα» στο φιλμ ή μαλακά σημεία συχνά αποτυγχάνει λόγω ανισορροπίας του επιφανειακού pH.

Το πορώδες αναφέρεται στην ικανότητα της επιφάνειας του σκυροδέματος να απορροφά το στεγανωτικό. Εάν το στεγανοποιητικό δεν μπορεί να βραχεί θα υπάρχει μικρή ή καθόλου πρόσφυση και αντοχή. Μια χειροποίητη επιφάνεια σκυροδέματος είναι συνήθως αρκετά πορώδης για να δέχεται ένα στεγανοποιητικό ενός μέρους με περιεκτικότητα σε στερεά μικρότερη από 30%. Μια επιφάνεια σκυροδέματος με μηχανικό μυστρί συνήθως απαιτεί επιπλέον προετοιμασία για να την ανοίξει αρκετά ώστε να δέχεται το ίδιο στεγανοποιητικό. Οι τυπικές μέθοδοι για το άνοιγμα μιας πολύ σφιχτής ή πυκνής επιφάνειας περιλαμβάνουν ελαφριά λείανση ή όξινη χάραξη. Όταν ασχολείστε με στεγανωτικά υψηλότερης περιεκτικότητας σε στερεά (συνήθως πολυουρεθάνες δύο μερών και εποξικά με στερεά άνω του 45%) συνιστάται το άνοιγμα της επιφάνειας ή η αραίωση του πρώτου στεγανοποιητικού στρώματος. Μια απλή δοκιμή νερού (για να δείτε πόσο καλά το νερό βγαίνει από την επιφάνεια) είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προσδιορίσετε εάν η επιφάνεια είναι έτοιμη να δεχτεί το σφραγιστικό.

Όπως με κάθε στεγανοποιητικό, ανατρέξτε πάντα στις οδηγίες εγκατάστασης του κατασκευαστή για λεπτομέρειες σχετικά με την προετοιμασία της επιφάνειας και τις κατάλληλες τεχνικές εφαρμογής.

Μέρος 8: ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Ο τρόπος εφαρμογής ενός στεγανοποιητικού μπορεί να επηρεάσει το τελικό αποτέλεσμα και την απόδοση όσο συνδυάζονται όλοι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που συζητούνται σε αυτήν τη σειρά. Η χρήση των σωστών εργαλείων είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη του καλύτερου ρυθμού κάλυψης και πάχους στεγανοποιητικού για βέλτιστη απόδοση. Για περισσότερες από αυτήν την απάντηση, δείτε Επιλέγοντας τον καλύτερο εφαρμοστή

τελευταίο ταγκό στο Χάλιφαξ πόσες εποχές

Μέρος 9: ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ SEALER

Κάθε τύπος στεγανοποιητικού έχει προτεινόμενο εφαρμογέα και ποσοστό κάλυψης, όπως συζητείται στο Μέρος 8: Επιλογή του καλύτερου εφαρμοστή. Αλλά απλά η χρήση του σωστού εργαλείου εφαρμογής δεν εγγυάται καλά αποτελέσματα. Πρέπει επίσης να εξασκηθείτε στις σωστές τεχνικές εφαρμογής για να αποφύγετε φυσαλίδες, φουσκάλες, γραμμές γύρου και άλλες οφθαλμικές παθήσεις.

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα εφαρμογής είναι η εφαρμογή πάρα πολύ σφραγιστικού ταυτόχρονα (θυμηθείτε τη φράση «λεπτό για να κερδίσετε»). Τα στεγανοποιητικά έχουν σχεδιαστεί για να αποδίδουν καλύτερα σε συγκεκριμένο πάχος, ανάλογα με τον τύπο της ρητίνης. Αυτό καθορίζεται από το ποσοστό κάλυψης για το συγκεκριμένο σφραγιστικό. Μια καλή αναλογία είναι να συγκρίνετε τα στεγανοποιητικά με μια τράπουλα ή κάρτες. Τα πρώτα και τα δεύτερα φύλλα που μοιράζονται είναι κοντά στην επιφάνεια, είναι δύσκολο να παραληφθούν και πολύ σταθερά. Όσο περισσότερα φύλλα τοποθετείτε στο σωρό, τόσο πιο ασταθές παίρνει το σωρό. Το ίδιο ισχύει και για τα στεγανοποιητικά. Το πρώτο και το δεύτερο λεπτό στρώμα είναι πολύ σταθερό, έχουν καλή πρόσφυση και παρέχουν καλή αντοχή. Όσο περισσότερο εφαρμόζετε, είτε σε μία είτε σε πολλές εφαρμογές, τόσο πιο ασταθές γίνεται το σύστημα. Με συστήματα με βάση διαλύτες, τα σημάδια της υπερβολικής εφαρμογής είναι συνήθως φυσαλίδες, φουσκάλες και λευκή ομίχλη. Με συστήματα με βάση το νερό, συχνά θα δείτε κυψέλες, αφρό και γαλακτώδη λευκή θολότητα.

Ένα άλλο κοινό λάθος εφαρμογής είναι οι γραμμές γύρου ή η ανώμαλη εφαρμογή. Όταν εφαρμόζετε το στεγανοποιητικό, πηγαίνετε πάντα πίσω από το προηγούμενο πέρασμα περίπου 2 ίντσες καθώς κινείστε στην επιφάνεια. Αυτή η επικάλυψη πρέπει να συμβεί όταν το στεγανοποιητικό είναι ακόμα υγρό, οπότε τα δύο περάσματα αναμιγνύονται και γίνονται ένα. Εάν το πρώτο πέρασμα στεγνώσει, το δεύτερο δημιουργεί μια γραμμή γύρου και μπορεί να φανεί αφού στεγνώσει ολόκληρο το πάτωμα. Η επίλυση του προβλήματος απαιτεί συνήθως την εφαρμογή άλλου πλήρους στεγανοποιητικού.

Κατά την εφαρμογή στεγανοποιητικού με ψεκαστήρα (είτε χρησιμοποιείτε τύπο LPHV, χωρίς αέρα ή αντλία) φροντίστε να διατηρείτε σταθερή πίεση και να χρησιμοποιείτε τη σωστή μύτη. Ένα μοτίβο ψεκασμού σε σχήμα κώνου είναι καλύτερο από ένα μοτίβο ανεμιστήρα, και όσο περισσότερο ψεκάζεται το στεγανοποιητικό τόσο το καλύτερο.

Κατά την εφαρμογή στεγανοποιητικού με ρολό, βεβαιωθείτε ότι έχετε αγοράσει έναν κύλινδρο κατάλληλο για τον τύπο στεγανοποιητικού (με βάση το νερό ή διαλύτη) και ένα κατάλληλο πάχος για την επιφάνεια. Κατά την κύλιση σε στεγανοποιητικά με βάση το νερό, προσέξτε να μην ξετυλίξετε, κάτι που μπορεί να προκαλέσει αφρισμό και φουσκάλες. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να βυθίζετε τον κύλινδρο πιο συχνά. Μερικά νεότερα στεγανοποιητικά ταχείας ξήρανσης με βάση την ακετόνη δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε ρολό επειδή αναβοσβήνουν πολύ γρήγορα.

Όταν χρησιμοποιείτε συσκευή εφαρμογής μαλλιού αρνιού, συσκευή εφαρμογής μικροϊνών, συνθετική σφουγγαρίστρα ή T-Bar, η διαδικασία εφαρμογής είναι η ίδια. Ρίξτε το στεγανοποιητικό στην επιφάνεια και πιέστε και τραβήξτε το προϊόν διατηρώντας ταυτόχρονα ένα υγρό άκρο μέχρι να επιτύχετε το επιθυμητό πάχος. Αυτές οι μέθοδοι εφαρμογής είναι πολύ καλές για στεγανοποιητικά με βάση το νερό, επειδή δεν αφρίζουν και μπορείτε να δείτε το λευκό στεγανοποιητικό να είναι καθαρό καθώς το πιέζετε και το τραβάτε γύρω από το πάτωμα. Ωστόσο, θα λειτουργούν μόνο σε ομαλά δάπεδα.

Βρείτε Σφραγιστικά Σκυροδέματος

Συγγραφέας Κρις Σούλιβαν , Τεχνικός εμπειρογνώμονας ConcreteNetwork.com και αντιπρόεδρος πωλήσεων και μάρκετινγκ για την ChemSystems Inc.

Επιστρέψετε στην Τρόπος επίλυσης ζητημάτων σκυροδέματος